10 februari 2013
Ofschoon de petitieactie van het Wetenschappelijk Bureau van de Partij voor de Dieren onder leiding van Karen Soeters, gericht tegen de persoon van locoburgemeester Pieter Meekels van de gemeente Sittard-Geleen, nauwelijks rimpeling teweeg heeft gebracht in de media, willen we u toch enkele reacties uit de Limburgse kranten niet onthouden.
In zijn wekelijkse column in de Limburgse kranten neemt Paul Prikken het op voor “De Gaws van Beeg” en laat daarbij niet na enkele speldenprikken uit te delen. “Waar dierenleed begint, moet traditie eindigen. Dit is een citaat uit het eindeloze repertoire van de opgeblazen-ballonnetjes-filosofie van de Partij voor de Dieren”, aldus de columnist. En verder: “Eén dode gans aan een touw is onverdraaglijk dierenleed, een dode gans in een hete oven is een recept”.
Daarmee slaat de heer Prikken wat ons betreft de spijker op zijn kop. Dat hij verder in zijn zeer lezenswaardig stukje de Partij voor de Dieren ook nog kortzichtigheid verwijt, is terecht, maar minder relevant in de discussie over ganstrekken.
Het gepalaver over ganstrekken is een ethische discussie. Het piepende volkje rond Karen Soeters op de website PiepVandaag, welke als uithangbord fungeert voor het Wetenschappelijk Bureau van de Partij voor de Dieren, meent vanuit een misplaatst superioriteitsgevoel het recht te kunnen claimen te beschikken over het enig juiste ethische complex van normen en waarden. Je zou dat eens moeten durven beweren ten aanzien van hoofddoekjes. Echter, niet het ganstrekken of het dragen van hoofddoekjes is Middeleeuws, maar de gedachte dat je op enigerlei wijze verheven zou kunnen zijn boven je medemens. De Hoge Raad in Den Haag heeft daar in haar uitspraak ten gunste van het ganstrekken terecht op gewezen. Wat de hele zaak nog triester maakt, is het feit dat er gewoon leugens en halve waarheden worden rondgestrooid om twitteraars te verleiden tot een onbezonnen actie die ook nog eens op één enkele persoon is gericht. Ronduit schaamteloos: respectloos en intolerant.
Een andere columnist van de Limburgse kranten, Gard Simons, heeft dit probleem enige tijd geleden als volgt verwoord: ” … we dienen over te lopen van respect voor alles en iedereen, voor elke mening, voor elke pissebed …. de mensen die vragen om respect, hebben boter op hun hoofd en om dat te verbloemen is respect een welkom rookgordijn”. Of zoals een bontjasdragende Lady Gaga schreef: “Ik steun geen gewelddadige, schofterige en kinderachtige campagnes voor welke doeleinden dan ook”.
En de ganstrekkers her en der in Europa? Die vragen geen respect voor hun traditie. Zij vragen wel respect voor hun maatschappijvisie. En om met rust gelaten te worden. Zij handelen volgens de regels van de wet en hanteren strikte normen en waarden. Weliswaar niet de normen en waarden van iedereen, maar dat is in een pluriforme samenleving niet uit te sluiten. Van hoofddoekjes zou je nog kunnen stellen dat je ermee wordt geconfronteerd. Naar ganstrekken hoef je niet eens te komen kijken.