4 februari 2013
Een lange discussie over de voors en tegens van ganstrekken kan hier achterwege blijven. Op de rest van deze website wordt het volledige verhaal verteld. De Partij voor de Dieren loopt achter de feiten aan. Raad van State en Hoge Raad hebben het ganstrekken beoordeeld. Zij hebben geconstateerd dat er geen sprake is van dierenmishandeling. Is ook wat moeilijk met een dood dier. Weliswaar wordt er wat ruw omgesprongen met de op te dienen maaltijd, maar is dat ook niet het geval bij een speenvarken aan het spit?
Blijft over de kern van de zaak: de ethische discussie. Raad van State en Hoge Raad hebben gewezen op het pluriforme karakter van onze samenleving. Daarin kan ook plaats zijn voor een ritueel als het ganstrekken. De tegenstanders moeten beseffen dat het ganstrekken geen werk is van kwajongens. De traditie wordt gedragen door een gehele samenleving. De inwoners van Grevenbicht zijn gewone, doorsnee Nederlanders. Als er iets mis zou zijn, dan zouden zij de ganstrekkers wel wat anders leren. Daarom zijn er elke jaar zo’n vijfhonderd toeschouwers op de been, zijn diverse verenigingen present, alsmede vertegenwoordigers van diverse geledingen, waaronder ook de politiek. Dit alles mede mogelijk gemaakt door een zeventigtal sponsors en begunstigers uit de gehele regio, die het volksfeest van harte ondersteunen.
Tot zover lijkt alles overzichtelijk. Een ethisch verschil van mening. Internet staat vol van de groeperingen die ergens iets van vinden of zich storen aan vermeende misstanden in onze maatschappij. Nogmaals: daar is niks mis mee. Als Karen Soeters wil piepen dan doet ze dat. Jammer dat haar petitie taalkundig nogal onder de maat blijft, maar over het wetenschappelijk karakter van haar bureau hebben we al eerder onze twijfels geuit.
Wat je wél mag verwachten van landgenoten, is dat zij de uitspraken van onze hoogste rechtscolleges respecteren, geen leugens en halve waarheden verspreiden en bovenal geen aanleiding geven tot geweld in welke vorm dan ook. Het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren anno 2013 bedient zich echter van methodes die thuis horen langs de hekken van een voetbalterrein. Bijna weggevaagd van het politieke toneel, laten zij zich nu verleiden tot antidemocratische acties van laag allooi. Over Middeleeuwse toestanden gesproken. Een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Helaas hebben wij vanwege de dreigende situatie moeten besluiten de namen en logo’s van onze sponsors en begunstigers voorlopig te verwijderen van deze site. Wij willen hen behoeden voor dreig- en haatmail en ze zitten al helemaal niet te wachten op kapotte ruiten of ander onheil. Dat is wat dierenactivisten over Nederland kunnen afroepen. Gebrek aan respect en tolerantie. Waar hebben we dat eerder beleefd?
En dat voor die éne, wel verzorgde gans die per jaar het leven moet laten ter ere van een uniek volksfeest dat van onmetelijke historische waarde is. Dierenemotionalisten hebben toch waarlijk wel wat beters te doen.