30 januari 2013
Je kunt er gif op innemen dat elk jaar, voorafgaand aan het Gawstrèkke, Karen Soeters weer van zich laat horen. Karen Soeters is directeur van het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren en als zodanig een van de belangrijkste dierenactivisten van ons land. Dit jaar heeft ze opgeroepen tot het sturen van een petitie naar het bestuur van de gemeente Sittard-Geleen. Helaas is het wetenschappelijk niveau van de petitie niet om over naar huis te schrijven. Ze shopt vrijelijk in de juridische historie van de strijd tegen het ganstrekken en moet het zodoende doen met enkele strategisch geformuleerde uitspraken van landelijke politici en verwarde argumenten van collega dierenactivisten die zich géén van allen ooit hebben verdiept in de achtergronden van de traditie en in de worteling ervan in de samenleving. De politici van het CDA zijn trouwens later nog teruggefloten door hun eigen lokale partijgenoten.
Gelukkig zijn anderen veel zorgvuldiger te werk gegaan. De landelijke rechtspraak bijvoorbeeld die de bestuurlijke, strafrechtelijke en ethische achtergronden van dit unieke festijn in langdurige procedures aan onderzoek heeft onderworpen. Uiteindelijk zijn zowel de Raad van State als de Hoge Raad tot de slotsom gekomen dat er in een pluriforme samenleving ruimte moet kunnen zijn voor een traditie als het ganstrekken in de huidige vorm, ook al kan deze activiteit door anderen met een puur emotionele kijk op dieren nog steeds als aanstootgevend worden ervaren. Zo hoort dat ook in de moderne samenleving. Je kunt links stemmen of rechts, homo zijn of hetero, gelovig zijn of niet, met of zonder hoofddoekje. Karen Soeters moet beseffen dat zij niet meer in de Middeleeuwen leeft, waarin geestelijke en wereldlijke overheden konden dreigen met hel en verdoemenis. Zij zal een speenvarken aan het spit of een opgedirkte kalkoen op de kerstdis ook niet leuk vinden. Toch wordt dit algemeen aanvaard. Terwijl het Gawstrèkke nog van veel groter betekenis is voor de gemeenschap dan een simpel stukje eetgenot.
De Gawstrèkkers kunnen weliswaar weinig begrip opbrengen voor de opvattingen en de handelwijze van deze dierenemotionalisten, maar zij zijn wel bereid respect te tonen voor echte dierenliefhebbers en wensen hen veel succes met het bestrijden van dierenleed in de wereld. Daarin zijn wij elkaars bondgenoten. Maar dan graag ook een beetje respect voor onze meer realistische kijk op de omgang met dieren. De inwoners van Grevenbicht zijn gewone, doorsnee landgenoten. Zij zouden de ganstrekkers wel wat anders vertellen als er wat mis was. Maak er geen karikatuur van.
Deze website moet voldoende basis bieden aan welwillende bezoekers om te kunnen begrijpen waarom de mensen in Grevenbicht, samen met de traditiegenoten in Duitsland, België, Frankrijk, Italië en Spanje, dit volksgebruik zo graag op de huidige gekuiste wijze in stand willen houden. Als dat voor Karen Soeters onverteerbaar is, is dat haar probleem. Ze hoeft niet te komen kijken.