Dit is de website van de “Folkloristische Vereiniging Gawstrèkkers Beeg”,
vertaald in het Nederlands: de folkloristische vereniging van ganstrekkers uit Grevenbicht.
Persbericht
Grevenbicht 21-2-2019
Gawstrèkkers Beeg gaan door MET kunstgans!
De Gawstrèkkers van Grevenbicht hebben hun voorbereidingen voor het komende Gawstrèkke afgerond. In samenwerking met Brightlands en de Gemeente Sittard-Geleen is er hard gewerkt aan de ontwikkeling van een kunstgans die niet van echt is te onderscheiden. Vol enthousiasme beginnen de Gawstrèkkers en zeker ook de ruiters aan een nieuw hoofdstuk om de traditie voort te zetten. Er zullen dan ook negen ruiters deelnemen waaronder zelfs een nieuwe ruiter te bewonderen is.
De ruiters oefenen regelmatig in de bossen rond Manege Op de Berg te Echt.
Het jaarlijkse Gawstrèkke vindt dit jaar plaats op carnavalsdinsdag 5 maart om 15.11 uur op het Burgemeester Kotenplein te Grevenbicht. We nodigen iedereen uit om naar het spektakel te komen kijken.
Grevenbicht is een Limburgs Maasdorpje, behorend tot de gemeente Sittard-Geleen. In dit dorp wordt sinds mensenheugenis een bijzondere volkstraditie in stand gehouden, het “Gawstrèkke”, in het Nederlands “Ganstrekken”, “Gansrijden” of vroeger ook wel “Genkrijden” genoemd. Ganstrekken is een ritueel volksfeest waarbij ruiters met de hand een dode gans proberen te onthoofden, die boven de weg aan de poten is opgehangen. De winnaar wordt tot Ganzenkoning gekroond, waarna wordt aangeschoven voor het ganzenmaal.
Het ganstrekken behoort tot de groep van onthoofdingsrituelen die als vruchtbaarheidsrite ooit wijd verbreid waren over het platteland in vrijwel geheel Europa. In de Middeleeuwse stadsomgeving kregen ze het karakter van ruwe kermisspelletjes. Deze volkstradities komen in diverse vormen voor (zie menu “Historie” of klik hier ). In Grevenbicht gaat het om het gansrijden te paard. Europeanen hebben deze traditie meegenomen naar Noord- en Zuid-Amerika. In de huidige tijd is er natuurlijk van dierenmishandeling en ruwe zeden geen sprake meer. Zoals een buurtfeest met speenvarken aan het spit of een kerstdis met versierde kalkoen, is het een feest ter versterking van onderlinge saamhorigheid. Het is een fascinerend gegeven dat de vroegmiddeleeuwse traditie van het Ganstrekken onafhankelijk van elkaar in vrijwel identieke vorm in diverse landen ter wereld behouden is gebleven.
Het ganstrekken is niet onomstreden. De Dierenbescherming heeft in langdurige procedures geprobeerd langs gerechtelijke weg een verbod te bewerkstelligen. Dat is niet gelukt. Uiteindelijk was de Hoge Raad van mening dat in een pluriforme samenleving een verbod niet op zijn plaats is. Ondanks deze uitspraak probeert de Partij voor de Dieren nog steeds de ganstrekkers op diverse manieren beentje te lichten. Ten onrechte. Het ganstrekken wordt in de eigen woonomgeving breed gedragen. Vooral erfgoedbewaarders en paardenliefhebbers juichen deze moderne, gekuiste versie van het eeuwenoude ganstrekken van harte toe. Bovendien steunen de ganstrekkers op uitgebreide internationale contacten met traditiegenoten in met name België, Duitsland, Frankrijk en Spanje.